“Teknolojinin ardındaki pedagojiyi sorgulamamız gerek”
Sistemli internet kullanan erkek çocukların oranının 2013’te yüzde 92,8 iken 2021’de yüzde 98,9’a, kız çocukların oranının ise yüzde 90,7’den …
Sistemli internet kullanan erkek çocukların oranının 2013’te yüzde 92,8 iken 2021’de yüzde 98,9’a, kız çocukların oranının ise yüzde 90,7’den yüzde 98,4’e çıktığı görüldüğünü söyleyen Algan şunları söyledi:
“Pandemi sürecinde iş yapış formlarımız, öğrenme, toplumsallaşma, cümbüş anlayışımız büsbütün dijitale taşındı. Bu periyot tıpkı vakitte tüm kurumların ve bireylerin de geçirdiği bir süratli dijital dönüşüm süreci oldu. Bu sürece en süratli adapte olan ise çocuklarımızdı. Yüz yüze eğitimin ekranlara taşındığı pandemi periyodunda çocuklarımızın internet kullanımının artması ve çevrim içi derse katılma yüzdesinin en fazla olması beklediğimiz bir oran. Toplumsal medya ve oyun oynama yüzlerinde de artış görüyoruz. Bu oranları pahalandırmak için yüzdelerin ardındaki kullanım hedeflerinin neler olduğunu görmek gerek.
Eğitimde yanlışsız ve manalı teknoloji kullanımından bahsedebilmek için teknolojinin hedef için değil öğrenmeyi destekleyecek biçimde bir araç olarak kullanmak ve pedagojiyi faal bir öğrenme ortamında yapılandırmak gerekir. Yanlışsız yapılandırılan teknoloji entegrasyonu öğrenenin kendini teknoloji kullanarak tabir etmesini ve öğrenme delilleri sunmasına imkan sağlar. Eğitimin büsbütün çevrim içi platforma taşındığı bu periyotta öğrencinin etkin bir öğrenen olarak derse katılması, teknoloji ile üretmesi ve sorgulaması sağlandı mı? Yoksa öğrenci yalnızca TV izler üzere öğretmeni dinleyen bir pozisyonda mıydı? Bizler bilişim teknolojileri kısmı olarak bu periyotta “99 Adet Teknoloji İle Meskende Kal” aktiflikleri hazırladık. Teknoloji ile geçirdikleri vakti günlük hayat gereksinimlerine ve sorunlarına disiplinler ortası bir yaklaşımla nasıl üreterek geçirebilirler teklifler sunduk, derslerimiz bu halde yapılandırıldı.
PASİF VAKİT GEÇİRMEYİN
Araştırmalar 2 yaşına kadar çocukların mutlaka ekrana maruz kalmamasını, 5 yaş üzerini de günde 2 saatle sınırlıyor. Bu sınırlanan vakit çocuklarımızın ekran başında pasif olduğu yani üretmeden, öğrenmeden geçirdikleri vakti kapsar. Lakin yabancı lisan dersinde tabletini kullanarak sağlıklı beslenme alışkanlıkları üzerinde yaptığı bir röportaj, bu kaydı yorumlarını da eklediği bir kısa sinemaya dönüştürmesi, Türkçe dersinde okuduğu bir kitabın kapağının 3b dizaynını bilgisayarda yapması, konutun içinde ne kadar adım attığını sayan bir kod yazmak, Youtube’u Korece öğrenmek için, Steam projesinde Minecraft’ı DNA’yı modellemek için, toplumsal medyayı yapay zekâdaki son gelişmeleri takip etmek için kullanmayı bu vaktin içinde sayamazsınız. Zira bugün yaratıcılıktan, üretmekten, inovasyonda, gelecekten bahsediyorsak teknoloji olmadan hiçbirini yapamazsınız.
Hibrit eğitim, hibrit iş yapış formlarımız bundan sonra daima hayatımızda olacaktır. O nedenle sorgulamamız gereken oranlar değil bu oranların ardındaki teknolojiyi kullanma gayeleri, uygulanan pedagojidir.
Çocuklarımızın oyun oynama yüzdelerinin arttığını görüyoruz. Oyunlar bugün onların toplumsallaşma alanlarıdır birebir vakitte ekranda pasif geçirdikleri bir vakit dilimidir. Lakin 13 yaş ve üzeri çocuklar bir toplumsal medya hesabı, e-posta adresine yasal olarak sahip olabiliyorlar. Bu bağlamda oranların artışı sorgulanmalıdır. Oyunlar en tehlikeli siber zorbalığa maruz kalınan yabancı pek çok şahısla sohbet ettikleri dijital alanlar. Hangi oyunları oynuyorlar içeriğini, yaşlarına nazaran uygunluğunu, buralarda kurdukları ilgilerden haberdar mısınız? Çocuğumuzun kitaplığında hangi kitaplar var biliyorsunuz, odasında hangi çekmecesinde hangi eşyalar var biliyorsunuz, yüz yüze görüştüğü arkadaşlarını biliyorsunuz, tanımadığınız arkadaşının meskenine göndermiyorsunuz. Ancak internette çok fazla vakit geçirdiğini söylüyorsunuz telefonunda hangi uygulamalar var biliyor musunuz? Hangi sanal topluluklarda tanıdığı tanımadığı hangi arkadaşları var biliyor musunuz? Şayet bilmiyorsanız sokağın ortasında kimliksiz çocuğunuzu yapayalnız bırakıyorsunuz demek ki! Bunun için ebeveynlerimiz taşınabilir işletim sistemlerin özel uygulama ve ayarlarını kullanarak çocuklarımız ekran mühletini, hangi saatlerde, ne kadar mühlet hangi uygulamaları kullanabilirler, oyunları oynayabilirler, uygulamayı satın almadan kendilerine bildirim gelmesini de sağlayarak takip edebilirler.
AİLECEK TEKNOLOJİK ETKİNLİKLER YAPIN
İnternet ile geçirilen pasif vaktin yerine ne koyabiliyorsunuz? Çocuğunuzu üstte saydığım teknoloji ile öğrenme ve üretme aktifliklerine yönlendirebilirsiniz, ekransız vakitlerde ailecek teknoloji olmadan geçireceğiniz vakitler yaratabilirsiniz. Dışarıda arkadaşlarıyla geçireceği, sizinle geçireceği spor, sanat, yürüyüş, bisiklet, piknik, konutta kutu oyunu, yemek pişirme üzere farklı etkinliklere yönlendirebilirsiniz. Çocuğunuzun teknoloji kullanımı her vakit fizikî aktiflikleri de dengeleyecek biçimde olmalı lakin teknolojiyi kullanmadığı vakitlerde yerine bir şey koyabilmeli. Bu noktada da ebeveynlerimize rol model olmaları için büyük bir iş düşüyor. Biz yetişkinler de çocuklarımızın karşısında sohbet kanallarında, toplumsal medyada, bilgisayarda geçirdiğimiz vakitleri unutarak onlara vakit ayırmadan internette onları tek başına bırakarak sonra çok vakit geçirdikleri üzerinde şikâyet etmemeliyiz.
İnsan, bilgi, hayat dünyasının da teknolojiyle birlikte geçirdiği bu dönüşümde evvel biz teknolojiyi istikrarlı bir formda, teknolojinin tahakkümü altında kalmadan onun bizi değil bizim onu yönettiğimiz bir ortamda araç olarak kullanarak onlara rol model olmalıyız. Onların doğduğu ve büyüdüğü bu dijital dünya bizim için dönüşüm onlar için değil. Bu gerçekliği anlayarak yasaklamadan rol model olarak onların doğduğu bu sanal gerçekliği anlamalı ve istikrarlı bir formda yönetmeleri için ellerinden tutmalıyız.”