Perfloroalkil ve polifloroalkil hususlar (PFAS) su geçirmez giysilerde, kozmetik eserlerde, mobilyalarda, leke tutmayan eserlerde ve yangın önleyicilerde de bulunuyor. Kimyasalların hamilelik sıkıntıları, karaciğer hastalığı, kanser ve öbür hastalıklarla kontaklı olduğu bilimsel olarak ispatlandı.
Bilim insanları, bu unsurların su samurlarının bedenlerindeki yoğunluğunun, etraftaki kirlilik düzeyleri için bir rehber niteliğinde olduğunu söylüyor.
PFAS YA DA ‘SONSUZ KİMYASALLAR’ NEDİR?
1940’ların sonlarından beri kullanılan, perfloroalkiller ve polifloroalkiller olarak isimlendirilen bileşiklere ayrılan PFAS’ın farklı eserlerde 5 binden fazla çeşidi bulunuyor. Bunlar eserlerin suya, yağa ve lekeye sağlam olmasına yardımcı oluyor. Tabiatta çok uzun mühlet kalabildikleri için “sonsuz kimyasallar” olarak biliniyorlar. Balıkları zehirliyor ve daha sonra hayvanlar ve insanların bedenlerine taşınıyorlar.
Hususlar, eserlerden sızıp, kanalizasyona ve oradan kanalizasyon arıtma tesislerine girebiliyor. Fakat buradan arıtılmadan çıkıp çevreyi daha geniş bir biçimde kirletebiliyor.
Tarım topraklarında bulunan PFAS hususları, çamurlarla birlikte tarlalardan ırmaklara taşınabiliyor. Fabrikalar ve çöp alanları, kimyasalların bulunduğu ve tabiata sızdığı başka noktalar. PFAS bileşikleri bu yollarla direkt içme suyuna da girebiliyor. Havada bulunuyor ve insan bedeninde kana karışıyor.
ÖLEN TÜM SU SAMURLARININ BÜNYESİNDE PFAS BULUNDU
Araştırmacılar, 2007 ve 2009 yılları ortasında meyyit bulunan 50 su samurunu inceledi ve hepsinin bünyesinde PFAS tespit etti. Hayvanların yüzde 80’inin karaciğerinde en az 12 farklı kimyasal tipi vardı. Su Samuru Projesi ismi verilen başka bir müşahede çalışması ise, 2014-2019 yılları ortasında ölen hayvanların tümünde iki cins PFAS içerdiğini buldu. Bu iki çeşit de halihazırda kullanımı sonlandırılmış PFAS tipleriydi.
Cardiff Üniversitesi’nde doktora öğrencisi ve çalışmanın baş muharriri olan Emily O’Rourke, BBC News’e verdiği demeçte su samurlarının “bekçi” bir cins olduğunu ve İngiltere’de tatlı suların “yaygın etraf kirliliğini” yansıttığını söylüyor.
Su samurlarında bulunan kimyasalların konsantrasyonlarının hayvanlara ziyan verecek kadar yüksek olup olmadığı net değil. Hayvanlar çoğunlukla yol kazalarında ölmüştü ve bu nedenle kimyasalların sıhhatleri üzerindeki kesin tesiri bilinmiyor. O’Rourke, toksik kimyasalların muhtemelen ”öldürücü yan etkiye” sahip olduğunu belirtiyor.
‘YILLAR BOYUNCA TABİATTA OLACAK’
O’Rourke, PFAS’ların “yıllar boyunca” tabiatta olacağını belirtiyor ve ekliyor: “Giysileri yıkarken yahut yalnızca lavaboda bir şeyler yıkarken, PFAS’ları kanalizasyona gönderiyoruz. Fakat arıtma sistemleri çok eski olduğu için bunları temizleyemiyor. Ayrıyeten kanalizasyon çamurunda da tutuluyorlar.”
O’Rourke, şu anda kullanımda olan 5 binden fazla farklı PFAS çeşidi olduğunu söylüyor. Sonsuz kimyasallarla ilgili düzenlemeler bugüne kadar tek tek çeşit bazında yapılıyordu fakat O’Rourke bunların kümeler halinde yapılması gerektiğine inanıyor. Danimarka yakın vakitte fastfood ambalajları üzere, besin ile temas eden kağıtlarda PFAS kullanımını yasakladı.
Fakat dünya çapında PFAS kısıtlamaları hala hudutlu. Geçen Temmuz ayında ABD’nin Maine eyaleti, 2030’dan itibaren geçerli olmak üzere, PFAS içeren eserlerin satışını yasaklayarak dünyada bir birincisi gerçekleştirdi. Maine’de PFAS’lar bu tarihten itibaren kullanımının kaçınılmaz olduğu makul tıbbi eserler için kullanılabilecek. Birebir periyotta Almanya, Danimarka, Hollanda, Norveç ve İsveç, Avrupa Kimyasallar Ajansı’na (ECHA) PFAS’ı kısıtlama taleplerini resmen bildirdi.
ALTERNATİFLER NELER?
Üreticiler tarafında ise karmaşık bir tablo var. Birtakım üreticiler PFAS kullandıklarının farkında bile değilken kimileri için alternatif bulmak daha kolay olabiliyor. Örneğin dokumacılık bölümündeki kimi şirketler PFAS içeren gereçleri, plastik lifli giysiler üzere insan sıhhati için görece daha güzel ancak yeniden de gezegen için ziyanlı olan öteki gereçlerle değiştiriyor.
OrganoClick isminde İsveçli bir şirket, su geçirmez giysilerde yaygın olarak kullanılan bir PFAS tipi olan PTFE’ye (Politetrafloroetilen) alternatif olarak OrganoTex isminde bir gereç üretiyor. Daha çok Teflon olarak bilinen PTFE, DuPont’un 1941’de patentini almasından bu yana çok farklı alanlarda kullanıldı.
PTFE hidrofobik olması nedeniyle kumaştaki suyu itiyor; nispeten yüksek ısıya güçlü olduğu ve hayli kaygan olduğu için yapışmaz kaplamalarda da kullanılıyor. NASA, PTFE’yi 1960’larda uzay giysilerinde ve ısı kalkanlarında kullanmaya başladı. Fakat OrganoClick’in lideri ve CEO’su Mårten Helberg, montların yağmur geçirmemesi için bu kimyasala sahiden gereksinimimiz olmadığını savunuyor.
Materyallerinin suya, yağa ve öbür unsurlara sağlam olmasına gereksinim duyan astronotların bilakis birden fazla tüketici, Helberg’in dediği üzere, çoklukla “yağ yağmuruna maruz kalmaz, yalnızca dışarı çıkar.” PTFE ayrıyeten yapışmaz pişirme kaplarında kullanılıyor. Buna alternatif olarak dökme demir, paslanmaz çelik ve seramik yapışmaz tavalar bulunuyor. PFAS kaplı tavalardan daha değerli olabilirler lakin daha uzun müddet dayanmaları ve daha inançlı olmaları onları daha âlâ bir seçenek haline getirebilir.
PFAS alternatiflerini içeren yangın söndürme köpükleri üzere birçok eser yeni kullanım alışkanlıklarını gerektiriyor. Eserlerin PFAS ve öteki kimyasalları içermediğini onaylayan GreenScreen programının yöneticisi Shari Franjevic, “Örneğin havaalanlarında kullanım için PFAS içermeyen eserlere müsaade verilen ülkelerde alternatif eserler satın alınıyor ve kullanıcılar performanstan şad kalıyor. Londra Heathrow havalimanı buna bir örnek,” diyor.
“PFAS içermeyen eserler, PFAS içeren eserlerden farklı performans gösterse de, birçok durumda kapasitelerinin kâfi olduklarını anlıyoruz.” diyor. Kimyasalların daha inançlı kullanımını savunan İsveçli bir kar gayesi gütmeyen kuruluş olan ChemSec’in kıdemli kimyasallar ve iş danışmanı Jonatan Kleimark, PFAS çeşitleri çok farklı biçimlerde kullanıldığından, bunların yerini alacak çok sayıda alternatife muhtaçlık duyulacağını söylüyor. Bunların yerini alacak çok sayıda alternatife muhtaçlık duyulacağını belirtiyor ve ekliyor: “Tüm bu farklı kullanımları keşfetmek için çok fazla araştırmaya gereksinimimiz var.”