İki kadro ortasında geçen dönemlerde yaşanan ve bu dönemin birinci yarısında tekrarlanan tansiyonlu maçlardan doğan özel bir rekabet, Oğulcan olayından dayanan bir kriz, Gedson transferinden kaynaklanan bir gıcık alma olmasaydı bile Çaykur Rizespor’un ligdeki düşme çizgisinin tam ortasında, Galatasaray’ın düşme sınırına fazla yakın durumlarından ötürü her iki tarafın da kazanmak isteyeceği bir maç olurdu bu.
KOLAY GEÇMEYECEĞi Muhakkaktı
G.Saray cephesinin geçen hafta Göztepe karşısında o denli ya da bu türlü gelen üç puan sonrası bu maçı bir seri yakalama, kendi konutunda taraftarla barışma, maç sonuçlarıyla kol kola giden yönetimsel krizleri aşma ve biraz olsun nefes alma fırsatı olarak görmesi olağandı tahminen lakin maç daha başlamadan tribünleri eski günlerdeki üzere dolduran taraftarın idare istifa diye bağırması, takım okunurken Torrent’in yuhalanması ve bütün bu tezahüratların sıklıkla liderin locasına dönülerek yapılması bu ruh halinin kolay kolay geçmeyeceğine işaretti.
ATAMAYANA ATARLAR
Maçın birinci dört dakikasında biri kaçırması atmasından güç, oburu gol olsa dönemin en enteresan gollerinden biri olacak iki konum kaçırdı Galatasaray. Gedson Fernandes 8. dakikada sol çaprazdan kazanılan hür vuruşu 90’a o denli bir yolladı ki iki durumu birleştirdi: Hem atamayana attı hem dönemin en hoş gollerinden birini kaydetti.
BARCELONAVARi GOL
Birinci yarının geri kalanında baskılı oynayan, sahayı daha uygun kullanan, çaba eden taraf Galatasaray, oyunu soğutmak için her konumu kullanan taraf Rizespor’du doğal olarak. Beraberlik golü 40. dakikada Van Aanholt’tan, ‘bizim direncimiz o denli kolay kırılmaz’ golü devrenin çabucak başında Boyd’dan geldi.
Galatasaray birtakım kısımlarını çok baskılı oynadığı ikinci yarıda birincisini Gomis’in kaçırdığı, ikincisini Babel’in attığı iki penaltı durumu sonrası bir kere daha beraberliği, 87. dakikada Barcelonavari şahane bir golle galibiyeti yakaladı. Gedson’un yıldızlaştığı maçın skorunu Gomis belirledi.