Koronavirüs salgınında 42 hemşire hayatını kaybetti

Türk Hemşireler Derneği Genel Lideri Özbaş, hemşirelerin pandemi devrindeki çalışmalarıyla ilgili açıklama yaptı.

“Dünyada sıhhatin yükünü hemşireler omuzladı”

Özbaş, pandeminin kendileri için tarihi bir süreç olduğunu belirterek, “Pandeminin birinci başladığı yıl aslında Dünya Hemşireler Yılı’ydı ve pandeminin patlamasıyla bir arada bütün dünya hemşirelerin kıymetini gördü. Pek çok meslektaşımızı kaybettik, çok meslektaşımız enfekte oldu fakat dünyada sıhhatin yükünü hemşireler omuzladı diyebilirim” dedi.

“Bizim için ağır bir sorumluluktu”

DHA’nın haberine nazaran; Özbaş, pandemi periyodunda birçok güçlü hayat öyküsüne tanıklık ettiklerini kaydederek  şunları söyledi:

“Bu periyot, hemşirelerin özveri kıssalarının olduğu, kahramanlık kıssalarının olduğu, muvaffakiyet öykülerinin olduğu lakin bir taraftan da kıymetsiz hissettikleri, tükendikleri ve artık devam edemeyecek noktaya geldikleri tecrübelerle dolu. Çok fazla kayıp yaşadık, hastalarımızı kaybettik, kendi yakınlarımızı kaybettik ve bu türlü bir süreçte toplumu zorlayan ve direkt etkileyen bir süreç oldu. Hem onların tecrübelerine tanıklık etmek hem de bu süreçte faal rol alan şahıslar olmak bizim için ağır bir sorumluluktu. Lakin Türkiye’deki meslektaşlarım ismine söyleyebilirim ki bu ağır sorumluluğu meslektaşlarım çok başarılı formda sırtladılar ve şu an şayet ülkemizde pandeminin tesirleri bu seviyedeyse başta hemşireler olmak üzere bütün sıhhat çalışanlarının özverisiyle, insan üstü çalışmalarıyla, çalışma azimleriyle ve hastalarına ve topluma verdikleri kıymetle bu hale geldi.”

“42 hemşire hayatını kaybetti”

Özbaş, şöyle devam etti:

“Bizim kayıtlarımıza düşen datalara nazaran 42 hemşire meslektaşımız koronavirüsten hayatını kaybetti. Bu sayıya, başka meslek örgütlerinin bize bildirdikleri ya da meslektaşlarımızdan gelen bilgilerle ulaşabildik. Biz pandemi periyodunda meslektaşlarımızla çok yakın bağ içerisindeydik. Çevrim içi anket bilgileri ile onlardan daima data topladık. Ayrıyeten tüm Türkiye’den de derneğimize yaşadıkları özel durumlarla ilgili, takviyeye gereksinim duydukları bahislerle ilgili e-postalar geldi. Onun için pek çok meslektaşımızın meselelerinden haberdar olabildik. Örneğin yeni doğum yapmış ama pandemi periyodunda virüslü hastalarını bırakmamak için işine devam eden bir meslektaşımın yaşadıkları aklımda kaldı. İlçede görevlendiriliyor ve 2 saat gidip, 2 saat gelmesi gerekiyordu meskenine ve o arkadaşımız işine devam etti. Bir meslektaşımız ‘Çocuğumu annemin yanına bıraktım. 2 ay ailemin yanında kaldı ve daha sonra çocuğum gece, anne ölmeni istemiyorum diye ağlayarak, uyanmaya başladı. Onun için gidip almak zorunda kaldım. Şu an bakacak kimse yok. İş yerine getirmek zorunda kalıyorum ve hala psikolojisi düzelmedi’ diye yazan bir meslektaşım vardı.”