Kevin Soni: “Yedinci Kattan Atlamak İstedim, Bu Bir Trajedi”

DIŞ HABER – AJANSSPOR

Spor Toto Süper Lig ekiplerinden Atakaş Hatayspor forması giyen Kevin Soni, ülkemizde yaşanan deprem felaketi nedeniyle flaş açıklamalarda bulundu. Soni, “Yedinci kattan atlamak istedim” dedi. İşte detaylar.

“Deprem anında kendi kendime dünyanın sonu geldi dedim”

Fransa’da yayın yapan Foot Mercato’ya konuşan Soni, “Ben iyi durumdayım. Açıkçası daha önce hiç yaşamadığım bir şeydi. Gerçekten beklemediğimiz bir şey ve bu ömür boyu unutamayacağınız bir olay. Deprem anında kendi kendime dünyanın sonu geldi dedim. Yanımda insanların öldüğünü gördüm. İşte bu anda her şeyin boş olduğunu anlıyorsunuz.

Herkes evini, arabasını bırakıp sığınacak yer arıyor. Futbola başladığımdan beri ve hayatımda beni en çok şaşırtan şey bu deprem oldu” dedi.

“İlk maçımda kalçamdan sakatlandım”

Eylül ayında Hatayspor’a geldiğini söyleyen Soni, “Dünya Kupası’ndan birkaç ay önce geldim. Amacım burada kiralık bir sezon geçirmekti. İlk maçımda kalçamdan sakatlandım. İki gün sonra da ameliyat oldum. Üç ay sonra yeniden forma giymeye başladım. Ama daha sonra ayağımdan sakatlandım. Bir ay daha forma giyemedim. Pazar akşamı Kasımpaşa ile oynadığımız maçta yeniden sahalara geri döndüm” şeklinde konuştu.

“Bina yıkılmadan önce dışarı çıkabilmek için çok şanslıydık”

Açıklamalarına devam eden Kamerunlu forvet, “Maçtan sonra eve gittim. Kuzenlerimle Play Station oynuyorduk. Sabah 4 veya 5 civarında yer sallanmaya başladı. O sırada kuzenlerime sakin olmalarını söyledim. Tavan ve duvarlar üzerimize yıkılmaya başlayınca merdivenlerden koşarak yukarı çıkmaya başladık. Pasaportları ve telefonlarımızı alacak vaktimiz vardı, bunu nasıl düşünebildiğimi bile bilmiyorum. Bina yıkılmadan önce dışarı çıkabilmek için çok şanslıydık. Birçok ölüm oldu. Bunu bana bir hafta önce söyleseydin, bunun imkansız olduğunu söylerdim.

“İlk önce pencereden atlamak istedim ama yedinci kattaydık”

O zamana kadar anlamamıştım. Hayatımda ilk defa böyle bir şey yaşadım. Dünyanın sallandığını hissettim. Dışarıda kuvvetli rüzgar oluyor diye düşündüm. Ama sarsıntıların güçlü olduğunu ve yerin ikiye ayrılmaya başladığını gördüğümde bunun gerçekten ciddi olduğunu düşündüm. İlk önce pencereden atlamak istedim ama yedinci kattaydık. Oradan atlarsam ayağımı kırar ve bir daha futbol oynayamam dedim kendi kendime. Bu yüzden merdivenlerden çıktım ve hızlı bir şekilde kendimi dışarı attım.

“Yer çatladı ve ikiye ayrıldı”

Kendi hayatım ve sevdiklerim için çok endişendim. Yanımda ölen insanları gördüğümde sıradakinin sen olabileceğini söylüyorsun. Bina üstümüze yıkılıyordu. Gerçekten çok şanslıydık çünkü çökmeden hemen önce çıktık. Binadan hemen çıktıktan sonra yıkıldı ve ev toza dönüştü. Kendi kendime, bu şehirden çıkmayı başardıysak bunun nedeni Tanrı’nın istemeseydi dedim. Yer çatladı ve ikiye ayrıldı. Dünyanın derinliklerinde ne olduğunu bilmiyordum. Her yer siyah, aşağıda hiçbir şey yok. Ne olduğunu bilmiyorum ama her yer siyahtı.

“Uyusaydım sanırım ölecektim”

Ben bir müslümanım ve dindarım. Günün ilk namazını kılamk için sabah 6.40’â kadar bekledim. Bu yüzden, kendi kendime uyusaydım kesinlikle öleceğimi söyleyebilirim. Hatta kesin. Düşen taşlar çok büyüktü. Uyusaydım sanırım ölecektim.

“Yemek yemedik ve kadınlar ve çocuklar içebilsin diye su getirmeye çalıştık”

Olaylar sonrası bir an önce kulübün antrenman merkezine gitmek için arabama bindim. Oturduk konuşmaya başladık ve bir şeyler yemeye çalışıyorduk ama yer sallanmaya devam ediyordu. Her on dakikada bir büyük sarsıntılar oluyordu. İki gün yemek yemedik. Sadece suyumuz vardı. Zaman zaman meyvelerimiz oldu ama kadınlar ve çocuklar vardı. Takım arkadaşlarımızla bu gıdaları onlara bıraktık. Yemek yemedik ve kadınlar ve çocuklar içebilsin diye su getirmeye çalıştık. Bir sonraki ilçede bizi almaya bir uçak geldi. Her şeyi orada bıraktık. Önemli olan güvende olmamızdı.

“Annem olunca içim rahatladı çünkü ben tek çocuğum”

Herkes kuzenlerimle bize ulaşmaya çalıştı ama kimse ulaşamadı. Şebeke yoktu, su yoktu. Hiçbir şey yoktu. İnsanlar yiyecek, içecek alabilmek için süper marketlerde kavga ediyordu. Benzin de yoktu. Annem olunca içim rahatladı çünkü ben tek çocuğum. Artık uyumuyordu, travma geçirdi annem. Artık futbol duymak istemiyor. Ama saygı duymam gereken bir sözleşmem var.

“Atsu’nun bulunduğu iddiaları yalan”

Christian Atsu ile telefonda konuşuyordum. Pazar günü frikik golü atmıştı ve ona iyi oynadığını ve performansını beğendiğini söylemiştim. Ama bunun son konuşmamız olduğunu bilmiyordum. İki saat sonra başka bir haber alamadım. Bana arkadaşımın ölmüş olabileceği söylendi, bu seni çıldırtmaya yeter. Kesinlikle onunla telefonda konuşan son kişi benim. Bunu söylemekten gurur duymuyorum ama sağ salim buluruz inşallah. Bunun için her gün dua ediyorum.

Bulunduğu iddiaları yalan. Salı akşamı İstanbul’a uçtuk ve o bizimle değildi. Bulunduysa neden uçakta değildi? Bu haberler yalan. Ümidini korumak ve ailesini korkutmamak için söylemiş olabilirler. Size söyleyebileceğim, bizimle İstanbul’a gelmediği. Umarım onu buluruz.

“İstanbul’da otururken ve sizinle konuşurken yerin sarsıldığını hissediyorum”

Açıkçası yaşadığımız bu olay bizi şok etti. Uyuyamıyorum. Menajerimle her gün birlikteyim ve sürekli bu olay hakkında konuşuyoruz. Size anlatamayacağım bir duygu. İstanbul’da otururken ve sizinle konuşurken yerin sarsıldığını hissediyorum. Ama çevremdekiler bana hayır diyor, sallanmıyor. Bence bu bir travma. Hayatta kaldığımız için şanslıyız. İstanbul’a geldiğimizden bu yana arkadaşlarımla oraya yiyecek ve para göndermeye çalışıyoruz. İnsanları orada bıraktık ve onların yiyecekler, içecekleri olmadığını biliyoruz. Bunun kolay olmadığını biliyoruz.

“Çocukları, anneleri ve yaşlıları kurtarmaya çalıştık ama gerçekten kolay değildi”

Binanın yıkıldığını gördüğümüzde insanları gördük ve onları kurtarmaya çalıştık. Elimizden gelenin en iyisini yaptık. Taş blokları kaldırmaya çalıştık ve ne kadar kaldırdıysak o kadar düştü. Çocukları, anneleri ve yaşlıları kurtarmaya çalıştık ama gerçekten kolay değildi. Bazılarını kurtardık ve bu Tanrı sayesinde.

“Artık futbol düşünmüyorsunuz”

Artık olaylara aynı gözle bakmıyorum. Orada futbolal gerçekten tutklulu ama böyle bir şey başınıza geldiğinde kramponlarınızı, formanızı ve kariyerinizi unutuyorsunuz. Kısaca sahip olduğunuz her şeyi. Artık futbol düşünmüyorsunuz. Sadece ailesini, anne, babasını, akrabalarınızı düşünüyorsunuz. Kendime söylediğim tek şey, “Ailem tekrar görebilecek miyim?”.

“Şimdi İstanbul’da bekleyip nasıl olacağına bakacağım”

Şimdi İstanbul’da bekleyip nasıl olacağına bakacağım. Hükümet ve TFF bu olaylar sonrası şehirle rve kulüpler hakkında henüz bir karar almış değil. Yeni Malatyaspor ve diğer kulüplerde de ölümler oldu. 2 hafta daha İstanbul’da kalacağım, ve hem kariyerimi hem de olanlar üzerine düşüneceğim. Sezon bitmedi. Bu trajediye rağmen futbol sevgisi hala daha devam ediyor. Bizi terk eden insanlara da sevgimiz var. Oturup düşüneceğim.

“Mesajlar harika, eleştirmiyorum ama oradaydım ve ne olduğunu gördüm”

Dünyanın birçok yerinden destek mesajları alıyoruz, bu harika. Ancak şu an desteğe, paraya, yiyeceğe ve içeceğe ihtiyaçları var. Hayatta kalmalarına yardımcı olacak şeylere ihtiyaçları var insanların. Mesajlar harika, eleştirmiyorum ama oradaydım ve ne olduğunu gördüm. Oradakiler mesajları okuyamıyor, yapamazlar.

“İnan bana parayla hiçbir şey yapamazsın. Bu bir trajediydi”

Kulüp bünyesinde ihtiyacı olan insanlara para gönderdiğimiz bir WhatsApp grubumuz var. Ayrıca alışveriş yapabilir ve oraya gidecek bir otobüse yiyecek yollayabilirsiniz. İstanbul’a geldiğimizden beri yaptığımız tek şey bu. Bu olay herkesin başına gelebilir. Bu olay Türkiye’de oldu ama yarın Paris’te olabilir. Hatay’dayken bunun başıma gelmesini beklemiyordum. Bu bir ders, birlik olmalıyız. Ama insanların yardıma ihtiyacı var. Hala orada olsaydım ve mesajlar alsaydım bu beni rahatlatabilirdi ama bu durumu değiştirmezdi. İnsanlara yardım etmek için bağış yapmanız, mama göndermeniz gerekiyor. Mutlaka paraya değil, yiyeceğe ihtiyaçları var. Şehir yerle bir oldu. İnan bana parayla hiçbir şey yapamazsın. Bu bir trajediydi. Arkadaşlarımın aileleri, çocukları onları ziyarete gelmişti. Ve bu maalesef yanlış zamandı.

“Umarım oradaki insanların oradan çıkmasına yardımcı olabiliriz”

Bugün bir bardak su içtiğimde her şeyin artık eskisi gibi olmayacağını size itiraf edebilirim. Aynaya bakıyorum ve ölüme yaklaştığınızda hiçbir şeyi aynı şekilde görmüyorsunuz. Artık olayları farklı görüyorum. Kimse bunun yaşamanmasını istemez. Umarım oradaki insanların oradan çıkmasına yardımcı olabiliriz. Bugün konuşabilecek kadar şanslıyızı ama bazıları yeterince şanslı değildi” diyerek sözlerini tamamladı.