Amasyalı yaşlı çift, 55 yıldır mezrada tek başlarına yaşıyor

Merzifon’a 25 kilometre uzaklıktaki Makaslar Vadisi eteklerinde bulunan mezrada yaşayan Acar çifti, ilerlemiş yaşlarına karşın sıkıntı koşullar altında hayat çabası veriyor.

Mezradaki 3 odalı kerpiçten meskenlerinde kent hayatından uzak olan Acar çifti, sabahın birinci ışıklarıyla uyanarak odunlarını kırıyor, sobalarını yakıp çaylarını demliyor.

HAYVANLARI İLE GEÇİNİYORLAR

Yetiştirdikleri büyükbaş ve küçükbaş hayvanlardan elde ettikleri süt, tereyağı, peynir ve yumurtayı satarak geçimlerini sağlayan Acar çifti, erzak almak üzere zarurî muhtaçlıkları dışında mezradan ayrılmıyor.

Telefon, bilgisayar üzere teknolojik aletleri de kullanmayan Acar çifti, oğullarının 3 yıl evvel meskenlerine kurduğu güneş gücü paneliyle de gereksinimleri olan elektriği üretiyor.

“3 YAŞINDAN BERİ BURADAYIM”

Üç çocuk babası ve 6 torun sahibi Mehmet Acar, şimdi 3 yaşındayken ailesinin mezraya göç ettiğini, anne ve babalarının vefatından sonra kardeşlerinin ilçeye taşındıklarını söyledi.

Büyüdüğü topraklardan vazgeçemediğini lisana getiren Acar, “Ömrümüz burada geçti. Üç yaşından beri buradayım. Aslında küçük yaşta geldik buraya. Canım sıkılsa ne yapacağız? Baba vatanı. Nereye gideyim? Burada geçimimizi sağlıyoruz. 55 yıldır evliyiz. Eşimle birlikte burada hayatı paylaşıyoruz. Burada geçiniyoruz, burada duruyoruz, diğer yere gittiğimiz yok. Uygun, makus burada geçiniyoruz memnunuz.” dedi.

Mezrada yaşamanın hoşlukları kadar kuvvetli yanlarının da bulunduğunu, hayvancılık yaparak geçindiklerini anlatan Acar, şunları kaydetti:

“72 yıldır buradayım. Hayvancılıkla uğraşıyorum, öteki bir işim yok. Hayvanlarımı güdüyorum, yemlerini veriyorum. Bilhassa kış ayında yol ve ekmek bakımından sorun yaşıyoruz. Bazen gidip getiremiyoruz. Elektrik kasveti yaşıyorduk. Üç yıl evvel güneş paneli taktırdık. Ondan evvel lüks lambası kullanıyorduk. Lüks lambasıyla yönetim ettik. Sonra jeneratör aldık ondan sonra da güneş panelini kurdurduk.”

“EŞİMİ SEVMESEM, ASLA BURADA YAŞAMAZDIM”

Fatma Acar ise 55 yılı aşkın birebir yastığa baş koyduğu hayat arkadaşını çok sevdiğini, hayatını eşi ve çocuklarına adadığını belirtti.

Olağan bir insanın tek başına yapamayacağı işleri ilerleyen yaşına karşın yapabildiğini söz eden Acar, mezradaki hayatlarını şöyle anlattı:

“Eşimi sevmeseydim asla burada yaşamazdım, 3 çocuk büyütemezdim. Evlendiğimizde annem, ‘eşinle memnun ol, geçimini sağla’ dedi. Biz atalarımızdan bu türlü gördük. Ben eşimi çok seviyorum. Günlerim peynir yapmak, yayık dövmek, ahıra gitmek, tavukları beslemekle geçiyor. Bu saatten sonra ne yapayım? Ben evladıma dahi ‘bana para ver’ diyemem zira alışmadım. Hayatımdan çok mutluyum.”

“KENDİ KENDİLERİNE YETMEYİ BİLİYORLAR”

“Buraya geldiğimizde ziyaret ederiz, adeta Robinson Crusoe hayatı yaşıyorlar. Mehmet amca çok küçük şeylerle keyifli olmayı bilen bir insan. Bir ekmek getirsek dahi onlar için çok şey tabir ediyor. Kendi kendilerine yetmeyi biliyorlar. Doğal yaşıyorlar, doğal besleniyorlar, üretiyorlar. Allah uzun ömürler versin.”