Demet Akbağ: Her ustanın bendeki yeri ayrıdır, çok şey öğrendim

Tiyatro sahnesinde 40 yıl evvel başlayan seyahatini, Yılmaz Erdoğan’ın kaleme aldığı “Aydınlıkevler” oyunuyla taçlandıran usta oyuncu Demet Akbağ, “Henüz emekliyoruz. Tiyatroda böyledir. Oyun demlendikçe, oynandıkça seyirciyle buluştukça daha da tatlılaşır, güzelleşir. Aslında birebir metin oynanır fakat her oyun öbür bir macera, diğer bir heyecandır tiyatroda” dedi.

Sahneye dönmek için 15 yıl beklediğini ve bu mühletin nasıl geçtiğini hiç anlamadığını söyleyen Akbağ, “Seyirciyle bir biçimde buluştuk sinema salonlarında, birtakım televizyon projelerinde fakat tiyatroda göz göze olmayı, onların nefesini duymayı çok özlemiştim” diye konuştu.

“Tiyatro hayatımda daima var”

Mesleğe birinci başladığım yıllardan itibaren tiyatro daima hayatımda var. Bir baktım ki oldukça bir vakit geçmiş. Nasıl geçtiğini anlamadan sinemalar, seri sinemalar, televizyon projeleri derken, oldukça orta vermişim. İki-üç yıl evvel konuşmaya başlamıştık. Ben daima yeni bir oyun olsun istedim. Biraz da fazla seçici oldum. Aslında pek çok tiyatro metni okudum. Eski oyunlar, klasikler okuduk. Çok farklı bir şey yapsak, klasik bir oyunla mı sahneye çıksam? Her biri düşünüldü. Hatta uzun uzun düşünüldü. ‘Vakit var. İçimize sinen bir şey olsun.’ dendi. Lakin daima içimde bizden ve natürel ki alıştığım o kalemden bir şey çıksın istedim. Biraz da bunu beklemişim.”

“Seyirci salonu doldursun”

Necati Akpınar ve Yılmaz Erdoğan ile sık sık bir ortaya geldiğini vurgulayan Akbağ, “Dedik ki ‘Seyirci salonu doldursun. Orta vererek oturmasınlar. Seyirci bir tiyatro salonuna gelirken huzursuz olmasın. Hoş olsun, istediğimiz üzere olsun her şey.’ Bu türlü diyerek iki yıl geçti. Sonunda Yılmaz, ‘Oyunumuz hazır.’ dedi, bundan 4-5 ay evvel. Oyunu ufak dokunuşlarla tekrar toparladı. 6 haftalık bir prova süreci geçirip çabucak takımımızı oluşturduk. Biz esasen Serdar Biliş ile bir oyun yapma hevesiyle yola çıkmıştık.”

Akbağ, ilkokuldan itibaren diğer hiçbir mesleği düşünmediğine vurgu yaparak, şu bilgileri verdi:

“Şanslıyım…”

“Benim de babaannem bu oyundaki babaanne üzere benzerlikler taşıyor biraz. Bu türlü güçlü ve anaç bir karakterdi. Çok fazla sinemaya, tiyatroya götürürdü bizi. Çocukken izlediğim sinemaların, oyunların her biri, konutta hayallerime girerdi ve ‘Ben de o sahnede olmalıyım.’ derdim o vakitler. Sonra hayranı olduğum insanların tiyatrolarında, okullarında öğrenci oldum ve onlarla çalıştım. Büyük bir baht benim için. Yıldız Kenter hocam oldu. Haldun Dormen, Dormen Tiyatrosu benim için bir ekoldür. 2 dönem iki farklı oyunla orada sahneye çıktım. Devekuşu Kabare, Metin Akpınar, Zeki Alasya, Haydi Çaman, Yeditepe Oyuncuları, sonra Ortaoyuncular… Bu ustaların hepsinin hayatımda yeri başkadır. Müjdat Gezen hem hocam oldu hem birlikte bir müzikal oyunda oynadık. Yani geçmişimde bu büyük ustalarla sahneye çıktığım için çok şanslı addediyorum kendimi.”