İstanbul’da koronavirüsün ayırdığı anne ve bebeği kavuştu

İstanbul’da 34 haftalık gebe olan 26 yaşındaki Hatice Kara,  doğum için hastaneye gitme planları yaparken koronavirüse yakalandı ve ivedilikle sezaryene alındı.

Sancaktepe İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne kaldırılan Kara, birkaç gün içinde ağırlaşınca, yapay kalp akciğer aygıtı ECMO’ya bağlandı.

İKİ SEFER KALBİ DURDU

İki sefer kalbi durdu, süreksiz kalp pili takıldı, büyük bir kanama geçirdi, bu da yetmedi akciğerine pıhtı attı.

36 GÜN ARKASINDA BEBEĞİNE KAVUŞTU

Hekimleri Doç. Dr. Murat Uğur ve Dr. Esra Adıyeke ile tüm ağır bakım takımının dayanılmaz gayretleriyle her seferinde yine hayata döndürülen genç annenin tam 36 gün sonra birinci sefer bebeğinin kokusunu içine çektiği sahneler ise herkesi duygulandırdı.

“KOKUSU BENİ HAYATA BAĞLADI”

Hatice Kara, ağır bakımda yatarken ailesinden oğlunun çoraplarını istediğini söyleyerek “Zar güç nefes alıyordum lakin onun kokusu beni hayata bağladı” dedi.

“YAŞAMASI MUCİZE OLDU”

Şehit Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp Damar Cerrahisi Klinik Şefi Doç. Dr. Murat Uğur, “Hatice yalnızca koronavirüs ile değil koronavirüse bağlı olabilecek her türlü komplikasyonla da savaştı. Bizim ismimize gerçek bir mucize oldu Hatice’nin yaşaması”

“HASTALIĞI AGRESİF SEYREDİYORDU”

“Hatice Kara hakikaten çok büyük badireler atlattı. Koronavirüs merkezi olduğumuz için bize dış merkezden nakledildi. Sezaryeni gerçekleştikten bir gün sonra ağır bakıma aldık ve çabucak sonraki günü de ECMO aygıtına bağlamak zorunda kaldık. Zira önemli ve çok agresif seyrediyordu hastalığı. Bu sırada ritim bozuklukları oldu, iki sefer kalbi durdu, masajla döndürdük. Süreksiz olarak kalp pili taktık. Hastaları ECMO’ya bağlarken pıhtılaşma oluşmasın diye mecburen kan sulandırıcı ilaç vermek durumundasınız. Buna bağlı olarak trombosit işlevleri bozuldu. Bir gece çok önemli bir kanaması oldu. Ona müdahale etmemiz gerekti farklı ilaçlarla.

“SAVAŞI DAİMA BİRLİKTE KAZANDIK”

Akciğer dokusu yine oluşmaya başladığında kanama nedeniyle oluşan pıhtılar akciğere attı ve hepsini tek tek bronkoskopi ile temizledik. Nihayet akciğer dokusu yavaş yavaş oluşmaya başladı ve ECMO’dan ayırabildik. Ağır bakımdaki hemşerimizin eforu da harikuladeydi. Ailelerden devamlı bebeklerin fotoğrafını istiyorlar ve ağır bakımın camlarına bebeklerin fotoğraflarını yapıştırıyorlardı. Annelere motivasyon sağladı bu çok fazla. Bebeklerine bir an önce kavuşmak için daha da güçlü oldular. Nitekim çok büyük bir savaş verdik ve daima birlikte kazandık savaşı.” halinde konuştu.

ANNENİN AŞISI YOKTU

Eşi Emre Kara ile koronavirüs olduğu belirlenen Hatice Kara, eşinin aşılı olduğu için hastalığı hafif atalttığını, kendisinin ise ‘Bir şey olmaz’ kanısıyla aşı olmadığını söyledi.

“ONUN KOKUSUNU HİSSEDEREK MORAL BULUYORDUM”

Hatica Kara, “Ben, birinci bebeğimin doğumu için hastaneye gitmeyi planlarken koronavirüs ötürü hastaneye yattım. Ağır bakım süreci hakikaten çok zordu. Yeni doğmuş bir bebeğim vardı, onu hiç görememiştim. Yalnızca fotoğrafları ile yönetim ediyordum. Ailemden çoraplarını istemiştim. Zira kokusunu içime çekmek istiyordum. Zati hava alamıyordum, yanlışsız düzgün nefes alamıyordum fakat en azından onun o kokusunu hissederek moral buluyordum. O, benim için çok daha bağlayıcı oldu, hayata daha fazla tutunmamı sağladı. Totalde 48 gündür hastanedeyim, 28 günü ECMO’ya bağlı geçti. Hayatımın 28 günü yok şu an. Zira hiçbir şeyi hatırlamıyorum. Bebeğimi birinci kere 36 gün sonra görebildim. O kadar farklı bir his ki? Servise çıktığımda kaslarım çok zayıflamıştı. Oğlumu getirdiklerinde kucağımda tutabilmek için bir gün öncesinde çok ağır bir formda çalıştım güçlenebilmek için” sözlerini kullandı.

“KALBİ DURDU HABERİ GELDİĞİNDE HAYATIM DURDU”

Yazılım Mühendisi Emre Kara (28) ise,“Durumu ağırlaştığında ikimiz de pozitiftik ve birebir odada karantinadaydık. Çocuğumuz doğdu, ikimiz de hiç göremedik. Bebeğin üç dört saat içinde şekeri çok düştüğü için Feriha Öz Acil Durum Hastanesi’nin ağır bakımına sevk edildi. Oraya gönderirken yanında olamadık, yani oğlum tek başına ambulansla hastaneye sevk edildi. Bir gün sonra da eşim ağır bakıma alındı. Birkaç gün sonra ben negatife döndüm lakin bir yandan Hatice’nin yanındayım ağır bakımdan bilgi almaya çalışıyorum, bir yandan o moral bozukluğuyla oğlumun yanına gidip mama muhtaçlıklarını karşılamaya çalışıyorum. Kalbinin durduğu haberi geldiğinde hayat durmuştu benim için, büsbütün soyutladım kendimi her şeyden. Lakin Murat Hocamız başta olmak üzere tüm ağır bakım takımı büyük bir özveriyle çalıştı.”

“HATİCEYİ BİR DAVA OLARAK GÖRDÜLER”

Hatice’yi bir anne ve bir dava olarak gördüler. Bebeği 15 günün sonunda ağır bakımdan aldım ve anneanneye teslim ettim. Fakat annesine kavuşturamadığım için oğlumun yüzüne bakamadım. Alparslan’ın annesiz büyüyeceği ihtimalini aklımdan bile geçirmek istemiyordum. Şunu kesinlikle söylemeliyim ki ben aşılı olduğum için çok hafif atlattım. Lakin Hatice aşısızdı ve mevtten döndü. Bunu biliyor olsaydım, aşı olması için çok fazla zorlardım. Hamilelerin katiyetle aşı olması gerektiğini düşünüyorum. En azından ağır bakıma düşmezler, bu kadar kritik hale gelmezler” biçiminde konuştu.