Penaltı turnuvası gibi

Haftanın son maçında, hangisinin puana daha çok gereksinimi olduğunu kestiremediğimiz iki kadro ortasında tıklım tıklım dolu tribünler önünde oynandı müsabaka. Haftalardır kazanamayan, ne skor ne oyun ne fizik güç ne de moral olarak oynadığı rakiplerine rastgele bir üstünlük kuramayan, dönem boyunca gol yemeden biten maç sayısı bir elin parmaklarını geçmeyen, son 11 maçın 10’unda kalesinde gol görmüş, attığı gol durumu yediği golden de beter G.Saray, bu maçta da yenildiği taktirde puan olarak Göztepe’nin altında kalacak ve ateş çizgisine düzgünden düzgüne yaklaşacak bir kadronun tedirginliğiyle çıktığı maça düş üzere bir başlangıç yaptı aslında: Maçın daha 3. dakikasında ceza alanında topu önünde bulan Nelsson’un kayarak yaptığı vuruşla maça güya 1-0 önde başladı ancak hayalin kâbusa dönmesi uzun sürmedi.

GERİLERİNDEN KiMSE AĞLAMAZDI

Golden sonra devre bitene kadar Galatasaray topun ve oyunun hakimiyetini büsbütün rakibe bıraktığı bir birinci yarı oynadı. Defanstaki birkaç oyuncu dışında takımdaki kimi isimlerin neredeyse ismini bile duymadığımız birinci 45 biterken Taylan’ın kendi ceza alanı içinde elle müdahalesi sonunda çalınan penaltıyı gole çeviren Ndiaye, 70.dakikada bu kere Ömer Bayram’ın topa elle müdahalesi sonunda kazanılan ikinci penaltıyı da tıpkı noktadan ağlara, Galatasaray’ı da puan durumunda 16. sıraya yollayacaktı. Bu noktada maç bitse, Galatasaray’da idare, teknik yönetici ve yedekler dahil tüm kadro İzmir’den sessizce meskenlerine dağılsa ve bir daha geri dönmese artlarından ağlayacak tek kişi bulamazdık sanırım.

ÇOK değişik BiR MAÇTI

85. dakikaya 2-1 mağlup giren G.Saray, maç uzunluğu bulamadığı kadar durumu uzatmada buldu. Penaltı turnuvasına dönen maçın son dakikalarında, biri VAR’dan dönen, başkası VAR’dan verilen iki penaltı kararı sonunda Gomis’in iki golüyle 141 gün sonra 3 puanla tanışan G.Saray, 2022’nin birinci galibiyetini son dakikaları nefes kesen ve bitimiyle sahayı karıştıran çok enteresan bir maç sonunda almış oldu.