Ebeveynlerin çocuklarına söylememesi gereken 9 söz

Dikkatsiz kelamlar, çocukları bırakın yetişkinleri bile olumsuz etkileyebilir. Sonuçta onlar bu dünyayı yeni anlamaya başlıyorlar, aldıkları bilgileri nasıl filtreleyeceklerini bilmiyorlar ve neredeyse her şeyi inançla kabul ediyorlar.

Bununla birlikte, hiçbir ebeveyn yanlışlara karşı bağışık değildir. Sonuç olarak, meçhul bir formda, fakat çocukların ruhunu daima olarak aşağılayıcı bir halde etkileyen kuşkulu eğitim sözleri jenerasyondan nesile aktarılır. İşte, çocuk yetiştirirken ebeveynlerin en yaygın kullandığı yanlış sözleri sizler için sıraladık…

1. SANA İNANMIYORUM

Ebeveynler çoklukla çocuklarıyla açık bir irtibat sınırı kurmakla ilgilenirler. Ne de olsa, çocuğun hayatındaki tüm olaylardan haberdar olmanın ve çocuğu ortaya çıktığında meselelerden muhafazanın en kolay yolu budur. İlgilendiğiniz şey buysa, öncelikle çocuğunuzun kelamlarına dikkat etmek ve onun açılma isteğine saygılı davranmak çok kıymetlidir.

“Yalan söylüyorsun” yahut “Sana inanmıyorum” üzere bir şey söyleyerek ebeveynler çocuklarıyla bağlantılarına önemli halde ziyan verebilir. Sonuç olarak, çocuk size güvenmeyi bırakabilir ve acilen ketum olmayı öğrenebilir ve yardıma muhtaçlık duyduğunda artık tavsiye için size dönmeyeceklerdir.

2. BU MESKENDEN GİDECEĞİM VE DÖNMEYECEĞİM

Tehditlerin hiçbir çeşidi açıkça en dostça irtibat yolu değildir ve bir çatışmanın sakin bir biçimde çözülmesine katkıda bulunmazlar. Çocuğunuz sizinle tartışıyorsa yahut hislerini çok canlı gösteriyorsa, bu zati gerilimli olduğunun işaretidir. “Başın belaya girecek” ya da “Bu meskenden ayrılacağım ve beni bir daha görmeyeceksin” üzere tabirler yalnızca onların hudut gerginliğini arttırır ve çocuğu meskende inançsız hissettirir.

Arbede beklediğinizden daha uzun sürerse ve artık yapan bir şey söylemek için kâfi gücünüz yoksa, tehditler yerine herkesi sakinleşmeye davet etmek ve konuşmayı daha sonra bitirmek daha uygundur.

3. ASLA DEĞİŞMEYECEKSİN

Genel olarak uzmanlar, “her zaman” yahut “asla” üzere sözlerden kaçınmanızı önerir. Bunun üzere sözler kullanmak, çocukları sezgisel olarak umutsuz hissettirir.

Çocuğunuzu olumlu değişiklikler yapmaya teşvik etmek için çoklukla bilinçsizce söylenen bu kelamlar, ne yazık ki zıt tesir yaratacaktır. Bununla birlikte, bunun zıddı olabilir ve hiçbir ebeveynin istemeyeceği istenmeyen davranışların sürekliliğine yol açabilir.

4. ZİRA BEN O DENLİ İSTİYORUM

Bu muhtemelen en klişe ebeveynlik sözlerinden biridir. Lakin, pek yapan olarak isimlendirilemez. Gerçek şu ki, birinci olarak, bu söz çocuklara hislerinin değerli olmadığını fark ettirir ve ikincisi, sonraki ömür için bilmek çok değerli olan bağlamı öğrenmelerine ve durumu anlamalarına müsaade vermez.

Örneğin, çocuklarınız oyun alanına gitmeniz için yalvarıyor fakat sizin çamaşır yıkamanız ve bulaşıkları yıkamanız gerekiyor. Durumu açıklamaz ve yalnızca hayır derseniz, onların eğlenmesini istemeyen berbat biri üzere görüneceksinizdir. Durumu açıklarsanız, çocuklar tekrar de üzülseler bile en azından bunun yalnızca sizin hevesiniz olmadığını anlayacaklardır.

5. BUNU ESASEN KENDİN BİLMELİSİN

Çocuğunuza aptal yahut gibisi bir şey demek birkaç nedenden ötürü yanlıştır. Birincisi, küçük çocuklar bile bunun son derece utanç verici ve hatta aşağılayıcı bir söz olduğunu bilirler. İkincisi, bunu bir yetişkinden ve sizin de sevdiğiniz tecrübeli bir bireyden duymak iki kat acı verici zira yetişkin muhtemelen ne hakkında konuştuklarını biliyor. Sonuç olarak, çocuğun bu kelamları çok ciddiye alması ve gelecekte birçok güvensizliğe yol açması riski vardır.

6. BUNU YAPABİLECEĞİNDEN EMİN DEĞİLİM

Çok muhafazaya eğilimli olan ebeveynler, açıklama isteme, kuşku gösterme ve yardım sağlamakta ısrar etme eğilimindedir. Ebeveynler çocukları için her şeyi yapmaya çalışarak, hatta birtakım şeyleri yapmaktan caydırarak, onları tehlikeden ve hayal kırıklığından koruduklarına inanırlar. Lakin, çocuklar bunu olumsuz bir biçimde algılarlar, yani yeteneklerine olan inanç eksikliğiniz. Sonuç olarak, bu güvensizliklere ve kıymetli rastgele bir şey için sorumluluk alma endişelerine yol açabilir.

7. YEMEĞİNİ YERSEN TATLI YİYEBİLİRSİN

Bu kelamı tehlikeli yapan şey, çocuğu yemeğin geri kalanının tatlı kadar lezzetli olmadığına inandırmasıdır. Sonunda, çocuk, daha evvel hiç sorun yaşamamış olsa bile, sözün tam manasıyla yemeye zorlandığı yemekten daha az tatmin olmaya başlar.

Çocuğunuzun berbat beslenme alışkanlıkları geliştirmesini istemiyorsanız, tatlıyı ödül olarak kullanmayın. Bunun yerine, tarafsız kalmaya çalışın ve çocuğunuza “Önce akşam yemeğini bitirmeyi seçtiğinizde tatlı yemeyi seçebilirsiniz” üzere bir seçenek sunun.

8. SENİN SIKINTININ NE

Çocuğun güvendiği bir yetişkin, kendisinde bir sorun olduğunu söylerse, bunu katiyetle hatırlayacaklarından ve buna inanacaklarından emin olabilirsiniz. Lakin bu sözün asıl tehlikesi epey geniş olmasıdır. Çocuk daha sonra kendilerine bu soruyu soracaktır. Ya da “Ben makûs bir insanım” sonucuna atlayarak bunu kendi teknikleriyle yorumlayabilirler. Sonuç olarak, sonunda bu güvensizliğin üstesinden gelmek için uzun yıllar terapiye muhtaçlıkları olabilir.

9. İŞİMDEN NEFRET EDİYORUM

Herkesin iş yerinde makus bir günü vardır. Bu olursa, sık sık konuta gelebilir ve örneğin partnerimize işimizden ne kadar nefret ettiğimizi şikayet edebiliriz. Bu senaryoda yanlış bir şey yok üzere görünebilir. Fakat çocuklar her şeyi sünger üzere emerler. Aslında araştırmalar, hayata karşı tavırlarımızın, çocuklarımızın muvaffakiyetini belirlemede büyük tesiri olduğunu bulmuştur.

Bu nedenle, çocukların önünde işten şikayet etmek, onları çalışmanın hayatınızı mahveden vahim bir aktivite olduğuna inandırabilir. Sonunda ya yetişkinliğin tam bir kabus olduğuna inanarak büyüyecekler ya da endişelerinden ötürü meslek seçemeyecekler.